Hoe het Prinses Maxima Oncologisch Centrum er tóch kwam….

Nederland is in beweging! Waar op andere plekken in de wereld regimes omver zijn geworpen, zijn er ook grote veranderingen waar te nemen in ons eigen land. Power to the people is back!

In Nederland hebben we hoogwaardige specialistische medische zorg. De kennis en behandeling van mensen met specifieke aandoeningen is van hoog niveau. Maar ondanks dat wij een klein landje leven (Engelsen, Duitsers en Fransen lachen om onze reisafstanden) kan het wel zo zijn dat je naar Groningen of Rotterdam moet voor gespecialiseerde medische zorg. Bijvoorbeeld bij mensen met kanker was dit lange tijd het geval.

Wanneer een kind kanker krijgt, heeft dit grote impact op het leven van het kind en het gezin. Daarbij kon het voorkomen dat je eerst naar de ene locatie werd doorverwezen, maar vervolgens toch weer naar een andere locatie. Je zou kunnen zeggen ‘de patiënt volgt de arts’. Andere specialist nodig, betekent reizen. Gezinnen met een ernstig ziek kind hebben wel iets anders aan hun hoofd, maar hadden niets te kiezen. Tot nu!

Want het Prinses Maxima Centrum voor kinderen met kanker is een feit! Een groep ouders sloeg de handen ineen. Zij wilden de beste zorg voor hun kind(eren) onder één dak. En eigenlijk is het vreemd dat ze hiervoor moeten hebben vechten. Maar de keten is omgekeerd, de arts volgt nu de patiënt in plaats van andersom. Andere specialist nodig, betekent ‘even een collega erbij halen’ in plaats van ‘u mag een nieuwe afspraak maken aan de andere kant van het land’. Heel logisch eigenlijk, maar lange tijd niet de werkelijkheid. Artsen die willen werken als specialist voor kinderen met kanker mogen nu solliciteren in Utrecht. En zij zijn nu degene die reizen en niet meer de patiënt.

Hulde aan de ouders die het allerbeste voor hun zieke kinderen wilden. Voor hun moed om de gevestigde orde te kantelen en hun doorzettingsvermogen die dit heeft gekost. Het is dankzij hen dat vanaf nu kinderen met kanker de beste zorg krijgen onder één dak! Deze geweldige veranderingen kwamen er door hun vasthoudendheid.

Naast dit eerbetoon aan de initiatiefnemers schetst dit ook een beeld van de tijd waarin wij leven. Non-profit organisaties die denken dat zij specialist zijn in hun domein en daarom ook het recht hebben te bepalen wat, waar en hoe, lopen een groot risico. Namelijk dat hun achterban zelf de handschoen oppakt en zich niet meer laat ‘sturen’ door ‘specialisten’. Als er ooit een tijd was om samen te werken met je achterban, dan is het nu wel. Power to the people is back. Use the power by working with the people!

Deel dit bericht!